Gemeente Veenendaal vroeg mij foto’s te maken voor de beeldbank voor het Centrum voor Jeugd en Gezin. Ik kreeg een lijst met onderwerpen waar het over moest gaan. Leuk was mijn eerste reactie. Foto’s van normaal gezinsleven, het consultatiebureau met de baby, mandarijntje eten samen met je peuter, spelletjes doen. Maar ik dacht ook ‘pittig’ toen ik bij onderwerpen kwam als pubers en roken & alcohol, pesten, maar vooral kindermishandeling. Hoe ga ik dat in beeld brengen! Ik wil het subtieler doen dan blauwe plekken in beeld brengen. En hoe vind ik kinderen en ouders die mee willen doen? Gelukkig vond ik een leuk gezin die me graag wilde helpen, maar de kinderen mochten niet herkenbaar in beeld gebracht worden. Begrijpelijk. “De kinderen zijn echte toneelspelers, dus dat komt echt wel goed!”, vertelde de moeder. Al improviserend zijn we aan de slag gegaan en kwamen we tot het volgende resultaat. Zijn ze overtuigend?
PS: Het is dus allemaal toneel!
