“Heb je kommer, zorgen of verdriet? Vergeet dan Always Ready niet.”

 

Riet Egging, 82 jaar, is geboren in het centrum van Arnhem en woont daarna in de wijk Molenbeke en Cranevelt. Ze heeft 4 oudere broers. Haar favoriete plek in Arnhem is de wandeling van Cranevelt naar de stad via Zypendaal en Sonsbeek.

Kattekwaad

Riet woonde boven de bakkerswinkel van haar ouders in de Bakkerstraat. Ze speelde vaak winkeltje en vader & moedertje. “Ik speelde veel met mijn jongste broer Wil, maar mijn oudste broer Nol was de ondeugendste. Toen we ergens in de Trompetsteeg stonden, zei hij dat verderop een mevrouw woonde en dat ik haar maar eens moest roepen met ‘Holle Kaat’. Dat deed ik en plotseling kwam uit het huis waar we voor stonden een hele boze mevrouw. Nol had me weer eens voor de gek gehouden,” lacht Riet achter haar hand. ‘Holle Kaat’ deed haar beklag bij haar ouders in de bakkerij en ze werd tot rust gemaand met een zakje krentenbollen. Haar vader gaf sowieso regelmatig wat brood weg aan arme mensen. Dan hoefden ze hun bonnen van de Vincentiusvereniging niet te gebruiken.

De Bakkerij

De bakkerij kreeg meerdere functies. “Eens in de zoveel tijd werden er, op zondag, schragen met planken neergezet en werd de bakkerij omgetoverd tot een bioscoopzaaltje waar we stomme films draaiden, die een suikertante had meegenomen. Met mijn oudste broer speelde ik ook vaak misje. Dan droeg hij een wit laken met een groot groen kruis op de rug. Er was een altaar en een goud gespoten glas met rode limonade als wijn. In de bakkerij staken we rondjes uit ouwel, een soort eetbaar papier. Dat waren de hosties. En natuurlijk moest het hele gezin ter communie.” Bakkerij Egging was een goed lopende zaak. Tegen Kerst stond het hele huis vol met bestellingen. Als het magazijn te klein werd, stonden de kerststollen zelfs op de trap met overal poedersuiker.

Dansen

Na een week hard werken ging Riet op zondag met een vriendin naar Always Ready om te dansen. De slogan kan ze nog dromen: “Heb je kommer, zorgen of verdriet? Vergeet dan Always Ready niet.” Soms vergaderde de Katholieke Jonge Middenstandsvereniging bij haar thuis. De leden vonden dat de beste vergaderplek, omdat ze daar allerlei lekkers kregen. Daar leerde Riet haar man Leo kennen. Na haar huwelijk stopte ze met haar werk in de bakkerij, maar Riet kon het verkopen niet laten en ging Tupperware-party’s organiseren. “Je moest zelf al je spulletjes inkopen en aan de man (vrouw) proberen te brengen. Die werden elke maandag gepresenteerd. En als je goed had verkocht, dan kreeg je een cadeau. En verkopen kon ik als de beste! Vooral de vleeswarendozen verkochten goed.”